Witaj w dwudziestym dniu wyzwania 21 dni z Shambhavi Mahamudrą!
Niebo jest wieczne – ziemia trwa. Dlaczego niebo i ziemia trwają wiecznie? Nie żyją tylko dla siebie. To jest sekret ich trwałości. Z tego powodu mędrzec stawia siebie na ostatnim miejscu i dlatego zajmuje pierwsze miejsce. Pozostaje świadkiem życia, więc trwa. Służ potrzebom innych, a wszystkie Twoje potrzeby zostaną zaspokojone. Spełnienie osiąga się poprzez bezinteresowne działanie.
Wersja angielska
Heaven is eternal—the earth endures. Why do heaven and earth last forever? They do not live for themselves only. This is the secret of their durability. For this reason the sage puts himself last and so ends up ahead. He stays a witness to life, so he endures. Serve the needs of others, and all your own needs will be fulfilled. Through selfless action, fulfillment is attained.
Bycie cywilizowanym w większości kultur oznacza przede wszystkim pochłonięcie osiągnięciem „sukcesu” w zdobywaniu władzy i rzeczy, które rzekomo zapewniają szczęście i zapobiegają nieszczęściom. Podstawową ideą jest jaźń, która jest odrębną istotą w oddzielnym ciele, z imieniem oraz danymi kulturowymi i biologicznymi, które są podobne pod względem wartości i patriotyzmu do innych. Tao, szczególnie w siódmym wersecie, sugeruje, abyśmy zaktualizowali te pojęcia i zdecydowali się istnieć dla czegoś więcej niż tylko my sami lub nasze plemię – to znaczy radykalnie zmienić nasze myśli, aby zmienić nasze życie. Lao Tzu mówi, że tajemnica niewysłowionej natury wiecznego Tao polega na tym, że nie utożsamia się go z posiadaniem ani z zadawaniem jakichkolwiek pytań dotyczących jego nieskończonych tworów. Tao to maszyna do dawania, której nigdy nie brakuje prezentów do zaoferowania, a mimo to nie prosi o nic w zamian. Z powodu tej naturalnej skłonności do życia dla innych, Tao uczy, że nigdy nie może umrzeć. Dawanie i nieśmiertelność idą wówczas ręka w rękę. Mędrzec, który pojmuje wieczną naturę Tao, wyszedł poza fałszywą identyfikację z ego i zamiast tego ma żywe połączenie z Tao.
Osoba ta stawia innych na pierwszym miejscu, nie prosi o nic w zamian i całym sercem służy. W ten sposób mędrzec żyje według ostatecznego paradoksu Tao – dając bez pytania, przyciąga wszystko, z czym jest w stanie sobie poradzić lub czego potrzebuje. Stawiając siebie na ostatnim miejscu, mędrzec kończy na przodzie. Stawiając innych ponad siebie, trwa tak samo jak Tao. Mędrzec naśladuje naturalną filantropię Tao i w ten sposób wszystkie jego potrzeby zostają zaspokojone. Ego to wymagająca siła, która nigdy nie jest zaspokojona: stale wymaga, abyśmy szukali więcej pieniędzy, władzy, przejęć, chwały i prestiżu, aby zapewnić mu paliwo, które według niego musi mieć. Życie skupione na Tao, a nie na ego, usuwa nas z wyścigu szczurów, ponieważ zapewnia wewnętrzny spokój i satysfakcjonujące spełnienie.
Podejmij próbę odwrócenia kontroli ego, praktykując nauki Tao, aby „służyć potrzebom innych, a wszystkie twoje potrzeby zostaną zaspokojone”. Hojne myślenie o innych i służenie im doprowadzi do dopasowania twoich zachowań do nieustannego rytmu Tao – wtedy jego moc będzie swobodnie płynąć, prowadząc do satysfakcjonującego życia. Ego chce jednak czegoś przeciwnego, ponieważ każe ci najpierw myśleć o sobie i „zdobyć swoje”, zanim ktoś inny cię ubiegnie. Główny problem ze słuchaniem ego polega na tym, że zawsze wpadasz w pułapkę dążenia i nigdy nie osiągasz celu. Dlatego nigdy nie możesz czuć się kompletny. Kiedy sięgasz myślami i zachowaniami, aktywujesz energię miłości, która jest równoznaczna z dawaniem. Wyprzedź innych na tyle sposobów, na ile to możliwe, potwierdzając: Widzę święte, niewidzialne Źródło wszystkiego w jego wiecznym stanie dawania i nie prosząc o nic w zamian. Przysięgam, że będę taka(i) także w swoich myślach i zachowaniu. Kiedy odczuwasz pokusę, aby skupić się na swoich osobistych sukcesach i porażkach, w tym momencie przenieś swoją uwagę na osobę, która miała mniej szczęścia. Poczujesz się bardziej połączony z życiem, a także bardziej usatysfakcjonowany, niż wtedy, gdy rozmyślasz o własnych okolicznościach. Wyobraź sobie, co by było, gdybyś odrzucił kontrolę ego. Służ innym i obserwuj, jak wszystko, co dajesz, zwraca się do ciebie dziesięciokrotnie.
Zatrzymaj pościg i bądź świadkiem. Im bardziej będziesz gonić za pragnieniami, tym bardziej będą ci one umykać. Spróbuj pozwolić życiu przyjść do ciebie i zacznij zauważać wskazówki, że to, czego pragniesz, jest już w drodze. Jesteś w ciągłym stanie otrzymywania dzięki nieustannej hojności wiecznego Tao. Powietrze, którym oddychasz, woda, którą pijesz, jedzenie, które jesz, słońce, które cię ogrzewa, składniki odżywcze, które utrzymują twoje ciało przy życiu, a nawet myśli wypełniające twój umysł są darami od wiecznego Tao. Bądź wdzięczny za wszystko, co otrzymujesz, wiedząc, że wypływa to z wszechzapewniającego Źródła. Zatrzymaj pościg i zostań świadkiem – uspokój swoje wymagające nawyki, odmawiając dalszego gonienia. Odpuszczając, pozwalasz Bogu; a co jeszcze ważniejsze, stajesz się bardziej podobny do Boga, a mniej do ego, z jego życiową praktyką wypierania Boga.
